بسم الله الرحمن الرحیم
پس از آنکه شیخ انصاری رحمه الله تعریف اصطلاحی اجماع را بیان کردند و فرمودند که وجه حجیت اجماع در امامیه حضور امام علیه السلام در مجمعین است ، و لذا فقها لفظ اجماع را با مسامحه در کلام خود استعمال کرده اند ، به پردازش درمورد انحاء نقل اجماع در بیان فقها می‌پردازند و می‌فرمایند. گاهی فقها لفظ اجماع را به صورت مطلق استعمال می‌کنند و گاهی به صورت مضاف . در صورت دوم گاهی مضاف الیه ظاهر در افرادی است که امام هم در آن‌ها حضور دارد و گاهی ظاهر در من عدا الامام است. در صورت سوم اجماع اقتضای حجیت را ندارد مگر اینکه این اجماع من عدا الامام ، ملازمه‌ای با قول امام علیه السلام داشته باشد. البته گاهی نقل اجماع اگرچه مطلق است لکن چون در مقابل یک اختلافی بیان شده است ظاهر در عدم الخلاف است و نه اجماع.
پس این بیان ، شیخ انصاری از آنجا که وجه حجیت اجماع را اشتمال نظر مجمعین بر نظر امام علیه السلام می‌داند به وجوه حضور نظر امام علیه السلام در مجمعین می‌پردازد. به این بیان که امام معصوم علیه السلام و نظر ایشان گاهی عن حس در میان مجمعین وجود دارد که سید مرتضی قائل به حجیت این مدل اجماع است. شیخ انصاری معتقد است که این اجماع اصلا اتفاق نمی‌افتد و برای شاهد کلام خود از بیان شیخ طوسی بیانی می‌آورند. دومین وجه موافقت نظر امام علیه السلام با نظر مجمعین ، ملازمه با استفاده قاعده لطف است. شیخ انصاری تطبیق قاعده لطف در ما نحن فیه را نمی‌پذیرند و معتقدند که شیخ طوسی معتقد به این مدل اجماع بوده است لذا نباید به اجماعات ادعائی شیخ طوسی اعتنا کرد. میرزای قمی ادعائی دارد مبتنی بر اینکه شیخ طوسی هم اجماع حسی و دخولی را قبول داشته است و هم اجماع لطفی. لذا نمی‌توان اجماعات ادعائی ایشان را رد کرد. شیخ انصاری از کلام شیخ طوسی شواهدی را برای صرفا لطفی بودن ایشان ذکر می‌کند. همچنین کلام چند نفر دیگر از فقها را با توجه به اینکه مخالفت یک نفر را نیز مضر اجماع می‌دانسته اند حمل بر اجماع لطفی می‌کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
پس از بررسی ظنونی که شانیت اعتبار برای به کار بسته شدن در راستای استخراج مراد متکلم از الفاظ را دارند ، شیخ انصاری به دیگر ظنونی می‌پردازند که شانیت این را دارند که از اصل اولی حرمت در عمل به ظنون خارج شوند. اولین ظنی که شیخ انصاری در این زمینه مطرح می‌کنند ، اجماع منقول است. ظاهرا کسانی که قائل به حجیت اجماع منقول شده اند ، ادله حجیت خبر واحد را شامل اجماع منقول نیز دانسته اند و حکم به حجیت داده اند. شیخ انصاری قائل است که این ادله شامل اجماع منقول نمی‌باشد و برای اثبات نظر خود دو مقدمه دارند. اولین مقدمه این است که ادله حجیت خبر فقط خبر حسی را شامل می‌شوند. زیرا سیره و اجماع ، دلیل لبی می‌باشند و قدر متیقن در آن‌ها خبر حسی میباشد . روایات نیز همینگونه میباشد. این ادعا باطل است که مناط حجیت خبر حسی کاشفیت آن است و این مناط در خبر حدسی نیز داخل است زیرا در این صورت باید قائل به حجیت مطلق ظنون شد در حالی که هیچ کس قائل به این نیست.
نمی‌دونم کسی این مطلب رو می‌خونه یا نه .
یا شاید بشه گفت مطمئنم کسی الان حداقل نمی‌خونه .
شاید بعدا اگر وبلاگم براتون خوندنی شد و خواستید بقیه مطالب رو هم بخونید بیاید و این پست رو هم بخونید .
برای همین نمی‌خوام خیلی برای این مطلب وقت بزارم .
ولی امیدوارم بعدا این مطلب رو زیاد بخونید . البته شاید بهتر باشه بگم امیدوارم این مطلب افراد زیادی بخونن .
ان‌شاءالله سعی می‌کنم هر روز براتون بنویسم و کم کم خودم رو بیشتر معرفی کنم.
و السلام
درباره این سایت